- zabranie
- 清除
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
głos — 1. Być przy głosie «mieć głos w dyskusji w danym momencie»: Wysoki Sejmie! Korzystając z tego, że jestem przy głosie – jeszcze minutę, pani marszałek – chcę powiedzieć o jednej rzeczy. S mowa 1991. 2. Dać głos «o psie: zaszczekać» 3. Dać, oddać… … Słownik frazeologiczny
kradzież — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. «potajemne zabranie cudzej własności, przestępstwo polegające na zabraniu cudzego mienia ruchomego w celu przywłaszczenia; złodziejstwo» Drobna kradzież. Kradzież grosza publicznego, samochodu. Kradzież towaru ze… … Słownik języka polskiego
prze- — 1. «przedrostek wyrażający następujące odcienie znaczeniowe w tematach czasowników, z którymi się łączy» a) «przebycie czegoś, np. przebiec, przefrunąć, przelecieć» b) «przedzielenie, przeniknięcie czegoś, przejście przez coś, np. przebić,… … Słownik języka polskiego
przykuć — dk Xa, przykućkuję, przykućkujesz, przykućkuj, przykućkuł, przykućkuty przykuwać ndk I, przykućam, przykućasz, przykućają, przykućaj, przykućał, przykućany «przymocować coś (lub kogoś) do czegoś za pomocą łańcucha, ograniczając swobodę poruszania … Słownik języka polskiego
rekwizycja — ż I, DCMs. rekwizycjacji; lm D. rekwizycjacji (rekwizycjacyj) 1. «zajęcie przez władze wojskowe środków żywności lub innych przedmiotów na potrzeby wojska; zajęcie, zabranie czegoś; rekwirowanie» Rekwizycja żywności. 2. praw. «wezwanie skierowane … Słownik języka polskiego
równy — równyni, równyniejszy 1. «gładki, płaski, prosty, tworzący linię prostą, bez dołów, wzniesień i zakrętów; niepochyły, niespadzisty, nie powyginany» Równa droga, jezdnia. Równe boisko, pole. Równy teren. Równe pismo. Równe zęby. Równy rząd drzew.… … Słownik języka polskiego
u- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (także imiesłowy i rzeczowniki odsłowne), z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «doprowadzenie danej czynności do skutku, wyczerpanie możliwości dalszej… … Słownik języka polskiego
udzielić — dk VIa, udzielićlę, udzielićlisz, udziel, udzielićlił, udzielićlony udzielać ndk I, udzielićam, udzielićasz, udzielićają, udzielićaj, udzielićał, udzielićany «dać, dostarczyć, użyczyć czegoś» Udzielić informacji, wskazówek, rad. Udzielić wywiadu … Słownik języka polskiego
wypowiedź — ż V, DCMs. wypowiedździ; lm MD. wypowiedździ «to co jest wypowiedziane, powiedziane; ustne lub pisemne zabranie głosu w jakiejś sprawie, na jakiś temat; wypowiedzenie się» Krytyczna, szczera, ogólnikowa wypowiedź. Wypowiedź prasowa, radiowa.… … Słownik języka polskiego
wystąpienie — n I 1. rzecz. od wystąpić. 2. lm D. wystąpieniepień «publiczne zabranie głosu; przemówienie, mowa wygłoszone przed publicznością» Wystąpienie obrońcy, prokuratora. Ciekawe wystąpienie na zebraniu … Słownik języka polskiego
zabór — m IV, D. zabórboru, Ms. zabórborze; lm M. zabórbory 1. «przywłaszczenie sobie czegoś, zabranie cudzej rzeczy, cudzej własności (zwłaszcza zajęcie obcego terytorium)» Zabór mienia, przedmiotu, gruntu, nieruchomości. Dokonać zaboru. 2. «kraj (lub… … Słownik języka polskiego